M
Mistycasino
Administrator
Yönetici
Birleşik Krallık Başbakanı Keir Starmer, Türkiye ziyaretini içine sığdıramadığı mutluluk ile tamamladı. Nasıl olmasın ki? İngiltere Savunma Bakanlığı, Türkiye’nin 20 Eurofighter Typhoon savaş uçağı siparişini “bir nesil sonra en büyük savaş uçağı anlaşması” olarak tanımladı. Starmer mesut çünkü ülkenin dar zamanında çantasında 20 bin istihdam garantisi ve 8 milyar sterlin büyüklüğündeki “iş” ile Londra’ya döndü, az mı? Bu arada 8 milyar sterlin 20 uçağın parası değil. İngiltere merkezli savunma şirketi BAE Systems’e yapılacak ödeme, Meteor füzeleri ve entegrasyon paketi dahil edildiğinde toplam 5.4 milyar sterline ulaşıyor. Starmer, yan sanayi, istihdam, ihracat gibi ek katkılarla birlikte yaklaşık 8 milyar sternlinlik katkı demek istiyor.
Anlaşma, ülkesi için o kadar iyi bir haber kiziyaretini bir tür şova dönüştürdü. Türkiye’nin alıcısı olduğu üçEurofighter da ziyaret dolayısıyla Ankara’ya geldi. Henüz Cumhurbaşkanı Erdoğan ile buluşmadan Mürted Hava Meydan Komutanlığı’nda arkasında o uçaklarla bir video da çekti ve vatandaşlarına,
“Az önce Türkiye ile Birleşik Krallık’ta 20 bin İngiliz’e iş garantisi sağlayan bir anlaşmada mutabık kaldık. Birleşik Krallık için gerçekten büyük bir gün, istihdam için gerçekten büyük bir gün” diye muştuladı.
Türk Hava Kuvvetleri, Birleşik Krallık, Almanya, İspanya, İtalya, Avusturya, Umman, Katar, Kuveyt ve Suudi Arabistan’dan sonra bu savaş uçağını kullanan 10. unsur haline gelecek. Birleşik Krallık ise anlaşma sayesinde 2030’a kadar sürecek üretim sayesinde istihdam garantisi, ekonomiye her yıl 1.6 milyar sterlin, ihracata da 1.4 milyar sterlin katkı elde edecek.
Almanya’yı ikna motivasyonu
Starmer ne kadar sevinse az. Zira Eurofighterların son montajının yapıldığı BAE Systems’in Lancashire Warton’daki üretim hattı, İngiltere’nin 2009’dan bu yana sipariş vermemesi, dışarıdan da beklenen siparişin gelmemesi nedeniyle temmuz ayında durdu. İngiltere bir süredir Almanya, İtalya ve İspanya ile ortağı olduğu Avrupa konsorsiyumu yerine, ABD yapımı F-35’leri tercih ediyor. Bu nedenle de tesiste çalışan yüzlerce işçi başka üretim noktalarına ve üslere gönderildi.
Yolu gözlenen siparişlerin gelmemesi nedeniyle ülkede son dönemde havacılık sanayii becerilerinin kaybedilmesi riski tartışılıyor. BAE Systems’in havacılık faaliyetlerinden sorumlu yöneticisi Richard Hamilton’ın üretim hattının kapanması gündemdeyken Türkiye, Suudi Arabistan ve Katar’dan 150 adet Eurofighter Typhoon savaş uçağı siparişi beklediklerini açıklamasının nedeni buydu. İş yerinde örgütlü Unite Sendikası Genel Sekreteri ise o sıralarda şöyle demişti: “Savunma harcamalarını ‘İngiliz büyümesi, İngiliz işleri, İngiliz becerileri, İngiliz inovasyonu’ vaadiyle birleştireceğini söyleyen bir hükümetin bunu nasıl göz göre göre yaptığını işçiler sorgulayacaktır.”
Hatırlanacağı üzere Almanya’nın Türkiye’ye Eurofighter konusunda satış şerhini kaldırma konusu İngiltere üstlenmişti. Neden bu sorumluluğu üstlendiği bugün daha iyi anlaşılabilir.
Barrack’ın da gördüğü
ABD’nin Ankara Büyükelçisi ve Suriye Özel Temsilcisi Tom Barrack’ın Cumhurbaşkanı Erdoğan, ABD Başkanı Trump ile görüşmesinden önce Concordio Zirvesi’nde yaptığı ve tartışma yaratan “meşruiyet” açıklamasının gölgesinde kalan bir sözü daha vardı. Türkiye’nin dünyadaki en büyük F-16 alıcısı olduğunu belirten Barrack, “Bu da Lockheed’i ayakta tutuyor. Ama biz onlara F-35 vermeyi engelliyoruz.” demişti. Barrack kabaca ABD’nin izlediği politika ile aslında kendi ayağına sıktığını söyledi. Trump yönetiminin F-16 ve F-35 meselelerini çözme isteğinin altında yatan nedenlerden biri de esasen bu. Amerikayı yeniden büyük yapmaya bir çeşit katkı gözüyle bakılması.
Tabii İngiltere ve ABD’yi savaş uçakları satışında çözüm odaklı düşünmeye sevk eden başka bir konu daha var. O da Türkiye’nin yerli ve milli uçağı KAAN konusundaki kararlılığı. Türkiye’nin KAAN’ı kendisi için üretmenin yanı sıra ihraç etme yönündeki somut adımları, motivasyonun ikinci kaynağı. Daha şimdiden Endonezya’dan 48 KAAN siparişi alındı. Evet Türkiye KAAN harekata hazır hale gelene kadar portföyünü çeşitlendirme gayretinde ama Avrupa ve Amerika da iş işten geçmeden Türkiye ile “iş” bitirmenin telaşında.
Yani Türkiye sadece arayan değil, aynı zamanda aranan.
Anlaşma, ülkesi için o kadar iyi bir haber kiziyaretini bir tür şova dönüştürdü. Türkiye’nin alıcısı olduğu üçEurofighter da ziyaret dolayısıyla Ankara’ya geldi. Henüz Cumhurbaşkanı Erdoğan ile buluşmadan Mürted Hava Meydan Komutanlığı’nda arkasında o uçaklarla bir video da çekti ve vatandaşlarına,
“Az önce Türkiye ile Birleşik Krallık’ta 20 bin İngiliz’e iş garantisi sağlayan bir anlaşmada mutabık kaldık. Birleşik Krallık için gerçekten büyük bir gün, istihdam için gerçekten büyük bir gün” diye muştuladı.
Türk Hava Kuvvetleri, Birleşik Krallık, Almanya, İspanya, İtalya, Avusturya, Umman, Katar, Kuveyt ve Suudi Arabistan’dan sonra bu savaş uçağını kullanan 10. unsur haline gelecek. Birleşik Krallık ise anlaşma sayesinde 2030’a kadar sürecek üretim sayesinde istihdam garantisi, ekonomiye her yıl 1.6 milyar sterlin, ihracata da 1.4 milyar sterlin katkı elde edecek.
Almanya’yı ikna motivasyonu
Starmer ne kadar sevinse az. Zira Eurofighterların son montajının yapıldığı BAE Systems’in Lancashire Warton’daki üretim hattı, İngiltere’nin 2009’dan bu yana sipariş vermemesi, dışarıdan da beklenen siparişin gelmemesi nedeniyle temmuz ayında durdu. İngiltere bir süredir Almanya, İtalya ve İspanya ile ortağı olduğu Avrupa konsorsiyumu yerine, ABD yapımı F-35’leri tercih ediyor. Bu nedenle de tesiste çalışan yüzlerce işçi başka üretim noktalarına ve üslere gönderildi.
Yolu gözlenen siparişlerin gelmemesi nedeniyle ülkede son dönemde havacılık sanayii becerilerinin kaybedilmesi riski tartışılıyor. BAE Systems’in havacılık faaliyetlerinden sorumlu yöneticisi Richard Hamilton’ın üretim hattının kapanması gündemdeyken Türkiye, Suudi Arabistan ve Katar’dan 150 adet Eurofighter Typhoon savaş uçağı siparişi beklediklerini açıklamasının nedeni buydu. İş yerinde örgütlü Unite Sendikası Genel Sekreteri ise o sıralarda şöyle demişti: “Savunma harcamalarını ‘İngiliz büyümesi, İngiliz işleri, İngiliz becerileri, İngiliz inovasyonu’ vaadiyle birleştireceğini söyleyen bir hükümetin bunu nasıl göz göre göre yaptığını işçiler sorgulayacaktır.”
Hatırlanacağı üzere Almanya’nın Türkiye’ye Eurofighter konusunda satış şerhini kaldırma konusu İngiltere üstlenmişti. Neden bu sorumluluğu üstlendiği bugün daha iyi anlaşılabilir.
Barrack’ın da gördüğü
ABD’nin Ankara Büyükelçisi ve Suriye Özel Temsilcisi Tom Barrack’ın Cumhurbaşkanı Erdoğan, ABD Başkanı Trump ile görüşmesinden önce Concordio Zirvesi’nde yaptığı ve tartışma yaratan “meşruiyet” açıklamasının gölgesinde kalan bir sözü daha vardı. Türkiye’nin dünyadaki en büyük F-16 alıcısı olduğunu belirten Barrack, “Bu da Lockheed’i ayakta tutuyor. Ama biz onlara F-35 vermeyi engelliyoruz.” demişti. Barrack kabaca ABD’nin izlediği politika ile aslında kendi ayağına sıktığını söyledi. Trump yönetiminin F-16 ve F-35 meselelerini çözme isteğinin altında yatan nedenlerden biri de esasen bu. Amerikayı yeniden büyük yapmaya bir çeşit katkı gözüyle bakılması.
Tabii İngiltere ve ABD’yi savaş uçakları satışında çözüm odaklı düşünmeye sevk eden başka bir konu daha var. O da Türkiye’nin yerli ve milli uçağı KAAN konusundaki kararlılığı. Türkiye’nin KAAN’ı kendisi için üretmenin yanı sıra ihraç etme yönündeki somut adımları, motivasyonun ikinci kaynağı. Daha şimdiden Endonezya’dan 48 KAAN siparişi alındı. Evet Türkiye KAAN harekata hazır hale gelene kadar portföyünü çeşitlendirme gayretinde ama Avrupa ve Amerika da iş işten geçmeden Türkiye ile “iş” bitirmenin telaşında.
Yani Türkiye sadece arayan değil, aynı zamanda aranan.