M
Mistycasino
Administrator
Yönetici
Londra’da yaşayan bir Türk’ün metroya inip bir aktarmayla Türkçe bir oyun izlemeye gidebiliyor olmasının nasıl bir lüks olduğunu anlatamam. Kentin güney yakasındaki Battersea Arts Center iki gece boyunca tıklım tıklım doldu. Şahika Tekand’ın yazıp yönettiği “Aşınma” adlı oyun, Yiğit Özşener’in olağanüstü performansıyla sahnelendi. Ben de kapanış gecesinde salondaydım ve bu çılgınlığa tanık oldum. Çılgınlık dediğim, Yiğit Özşener’in olağanüstü performansı. Dışarı çıktığımda iki soru vardı aklımda.
Bir. Yiğit Özşener bu oyunu bunca yıl (ilk kez 2021’de sahnelenmişti) oynayıp nasıl akıl sağlığını koruyabildi?
İki. Ne kadar çok şeyden korktuğumuzun farkında mıyız?
Şahika Tekand’ın 2008’de yazdığı “Karanlık Korkusu” adlı eserin tek kişilik bir performans için yeniden yazılmasından ibaret “Aşınma”. Pandemi döneminin ardından bir nevi revize edilmiş, yeni dünyaya uyarlanmış. O kadar doğru bir adı var ki insan aşınıyor izlerken bile.
Yiğit Özşener insan olmaya dair 55 dakika boyunca konuşurken bir yandan da kendisine verilen komutlara uymak zorunda. Hayatı nasıl özgürce yaşayamadığımızın, bize dayatılan kalıpların, içine itildiğimiz tek tip hayatın bizi mecbur bıraktığı, sorgulamaktan çoktan vazgeçtiğimiz kurallarını, mecburiyetlerini daha somut ve çarpıcı bir biçimde ortaya koyamazdı herhalde oyun. Bu yaşadığımız şey bize uymuyor artık. Her neyse bizi fena hâlde aşındırıyor.
En güzel bölümü neydi biliyor musunuz oyunun? Özşener’in uzun uzun, hiçbbirini eksik bırakmadan irili ufaklı korkuları saydığı bölüm. Ne kadar çok, ne kadar detaylı korkularımız var hayret edersiniz. Şöyle düşünün bir, geç kalma korkusundan anlaşılamama korkusuna, yalnızlıktan, kalabalığa, her şeyden korkabilen yegâne hayvanız. Aç kalmaktan, yemekten, unutmaktan, hatırlamaktan, sevmekten, sevmemekten, nefret etmekten koşmaktan, durmaktan, ölümden ve yaşamdan aynı ölçüde korkabiliyoruz. Korkmak bizim karakterimiz. Sevilmemek değil, sevilmeme korkusu, başarısızlık değil ama başarısızlık korkusu bizi ele geçiriyor. Korkmaktan yaşayamıyoruz.
Şahika Tekand’ın oyununun, Yiğit Özşener ve ekibinin performansının bana söylediği buydu. Londra’da da çok değişik ve özel korkular var. Belki bir gün ayrıca ele almalıyım bunları.
Open AI – Spotify iş birliği
Spotify ve Open AI arasında yapılan anlaşmaya bakılırsa kullanıcılar Open AI Spotify’a entegre olacak ve kullanıcılar girecekleri prompt’larla müzik listelerini şekillendirebilecek, müzik bulabilecek ve düzenleyebilecek. Bu gelişmenin müzik keşfi konusunda çığır açması bekleniyor. Müzik keşfi bildiğiniz gibi müzik platformlarının üzerinde çalıştığı en önemli konu. Bu mesele 2010’lu yıllarda “bizim listelerimizi insanlar yapıyor” şeklinde gururla pazarlanıyordu. Yani müzik keşfinin gerçek insanlar tarafından yönetilmesi marifetti. Bu iş çabucak boyut değiştirdi ve son beş yılda hızla tersine döndü. Bugün insansız müzik keşfiyle övünülüyor.
Geleneksel stream platformu modeli gelecekte hayatını devam ettirmek için yeni sınırlar arıyor. Ancak YZ temelli stream uygulamalarıyla mücadele etmek zor olacak. Şimdilik bu tip işbirlikleriyle zaman yavaşlatılıp yeni çözümler aranıyor. Önümüzdeki bir iki yıl içinde büyük değişimlere tanık olabiliriz.
Bir. Yiğit Özşener bu oyunu bunca yıl (ilk kez 2021’de sahnelenmişti) oynayıp nasıl akıl sağlığını koruyabildi?
İki. Ne kadar çok şeyden korktuğumuzun farkında mıyız?
Şahika Tekand’ın 2008’de yazdığı “Karanlık Korkusu” adlı eserin tek kişilik bir performans için yeniden yazılmasından ibaret “Aşınma”. Pandemi döneminin ardından bir nevi revize edilmiş, yeni dünyaya uyarlanmış. O kadar doğru bir adı var ki insan aşınıyor izlerken bile.
Yiğit Özşener insan olmaya dair 55 dakika boyunca konuşurken bir yandan da kendisine verilen komutlara uymak zorunda. Hayatı nasıl özgürce yaşayamadığımızın, bize dayatılan kalıpların, içine itildiğimiz tek tip hayatın bizi mecbur bıraktığı, sorgulamaktan çoktan vazgeçtiğimiz kurallarını, mecburiyetlerini daha somut ve çarpıcı bir biçimde ortaya koyamazdı herhalde oyun. Bu yaşadığımız şey bize uymuyor artık. Her neyse bizi fena hâlde aşındırıyor.
En güzel bölümü neydi biliyor musunuz oyunun? Özşener’in uzun uzun, hiçbbirini eksik bırakmadan irili ufaklı korkuları saydığı bölüm. Ne kadar çok, ne kadar detaylı korkularımız var hayret edersiniz. Şöyle düşünün bir, geç kalma korkusundan anlaşılamama korkusuna, yalnızlıktan, kalabalığa, her şeyden korkabilen yegâne hayvanız. Aç kalmaktan, yemekten, unutmaktan, hatırlamaktan, sevmekten, sevmemekten, nefret etmekten koşmaktan, durmaktan, ölümden ve yaşamdan aynı ölçüde korkabiliyoruz. Korkmak bizim karakterimiz. Sevilmemek değil, sevilmeme korkusu, başarısızlık değil ama başarısızlık korkusu bizi ele geçiriyor. Korkmaktan yaşayamıyoruz.
Şahika Tekand’ın oyununun, Yiğit Özşener ve ekibinin performansının bana söylediği buydu. Londra’da da çok değişik ve özel korkular var. Belki bir gün ayrıca ele almalıyım bunları.
Open AI – Spotify iş birliği
Spotify ve Open AI arasında yapılan anlaşmaya bakılırsa kullanıcılar Open AI Spotify’a entegre olacak ve kullanıcılar girecekleri prompt’larla müzik listelerini şekillendirebilecek, müzik bulabilecek ve düzenleyebilecek. Bu gelişmenin müzik keşfi konusunda çığır açması bekleniyor. Müzik keşfi bildiğiniz gibi müzik platformlarının üzerinde çalıştığı en önemli konu. Bu mesele 2010’lu yıllarda “bizim listelerimizi insanlar yapıyor” şeklinde gururla pazarlanıyordu. Yani müzik keşfinin gerçek insanlar tarafından yönetilmesi marifetti. Bu iş çabucak boyut değiştirdi ve son beş yılda hızla tersine döndü. Bugün insansız müzik keşfiyle övünülüyor.
Geleneksel stream platformu modeli gelecekte hayatını devam ettirmek için yeni sınırlar arıyor. Ancak YZ temelli stream uygulamalarıyla mücadele etmek zor olacak. Şimdilik bu tip işbirlikleriyle zaman yavaşlatılıp yeni çözümler aranıyor. Önümüzdeki bir iki yıl içinde büyük değişimlere tanık olabiliriz.